Ακούω τώρα (Δευτέρα ) στον sky.fm τον Miles στo Miles Runs the Voodoo Down και απολαμβάνω το μουσικό ταλέντο αυτής της μεγάλης μουσικής ιδιοφυΐας της τζαζ. Φαντάζομαι τη σκηνή με τον Miles σκυφτό σε έκσταση με τον ιδρώτα να τρέχει επάνω στην τρομπέτα, τον mac lauglin να προσπαθεί να ''ισορροπεί'' ανάμεσα στη τζαζ και τον ροκ ήχο με την κιθάρα του κοιτάζοντας συνεχώς κατάματα τον miles και τους υπόλοιπους να πλαισιώνουν τις μουσικές φράσεις του μεγάλου τρομπετίστα. Οπως έλεγε και ο ίδιος ο Μiles ''Ακουγα κάθε βράδυ τις φράσεις που έπαιζαν οι μουσικοί μου και έδινα τη συνέχεια εγώ συμπληρώνοντας ή και τελειώνοντάς τες. Ακουγα τη φράση του De Jonette και ''συνέχιζα'' σ΄αυτή ή και στις φράσεις του μπάσσου τις οποίες έπιανα στον αέρα και έδινα τη συνέχεια εγώ. Ολοι μου οι μουσικοί ήταν ελεύθεροι να κινηθούν πάνω στις φράσεις''. Αυτά από τον μεγάλο μουσικό της τζαζ για τις ηχογραφήσεις στο Filmore East απ΄όπου και τα σχόλιά του. Να θυμηθούμε εδώ πως κάθε βράδυ το ίδιο κομμάτι παιζόταν και ακουγόταν διαφορετικά ανάλογα με την κατάσταση των μουσικών πράγμα που θα διαπιστώσει κανείς ακούγοντας το δίσκο. Επίσης να σημειώσουμε εδώ και τη φράση του Sting που είπε πως '' Οταν άκουσα το bitches brew έπαθα σοκ και το θεωρώ τον καλύτερο ήχο που άκουσα ποτέ και που μου καθόρισε τη μουσική μου πορεία στη συνέχεια'' Μία μεγάλη φράση από έναν εξίσου μεγάλο καλλιτέχνη. Παραθέτω τα εξώφυλλα των δύο cd ,που είναι απλά υπέροχα, δίνοντας ένα δείγμα του ανήσυχου πνεύματος αυτού του μεγάλου μουσικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου