Το διάβαζα και δεν πίστευα στα μάτια μου. Προεκλογικό κείμενο-καταχώριση υποψήφιας βο(υ)λευτίνας σε τοπική εφημερίδα (kosmos-11 Σεπτεμβρίου 2009), μεταξύ άλλων σημείωνε :
''Ο πρωθυπουργός της χώρας επιλέγοντας το δύσβατο δρόμο της πάταξης του λαικισμού....αποφάσισε τη διενέργεια εκλογών....προτάσσει το εθνικό συμφέρον...τώρα είναι ώρα μάχης...οι μεμψιμοιρίες δεν έχουν θέση...όλα ανατρέπονται...μπορούμε να τους απομακρύνουμε πολιτικά...ο κόσμος πρέπει να δικαιωθεί...κάποιοι μας πίκραναν...έρχονται οι καλές στιγμές του Εθνους''.
Tα αποσιωπητικά παραλείπουν ελάχιστες λέξεις που κι αυτές είναι αντίστοιχου περιεχόμενου και νοήματος. Λόγος που απευθύνεται σε λοβοτομημένα ανθρωποειδή ή σε αντίστοιχα με μονοψήφιο δείκτη νοημοσύνης. Υπάρχουν τέτοια και μάλιστα καλύπτουν πάνω από τα 3/4 του εκλογικού σώματος. Λίγες μέρες μετά διάβασα το ''Εκ Βαθέων'' (Συνομιλία με την Κατρίν Λεσέρ) της Ελφρίντε Γέλινεκ (από τις εκδόσεις ΕΚΚΡΕΜΕΣ σε μετάφραση του Βαγγέλη Μπιτσώρη) και σημειώνω το εξής εκπληκτικό .Απαντά η Ελφρίντε στην ερώτηση της Κατρίν Λεσέρ, ''Θα λέγατε οτι έχετε επινοήσει μία νέα μορφή ρεαλισμού;'' ως εξής: ''...Η μέθοδός μου συνίσταται στο να ανεβάσω σε ένα ορισμένο ύψος ό,τι πιό ποταπό και βλακώδες υπάρχει: επί παραδείγματι, υψώνω τους λόγους του (εδώ αναφέρεται ο Ηaider, αλλά θα βάλουμε το όνομα ενός εκ των δύο αγυρτών της ελληνικής κομματικής επικράτειας) στο επίπεδο της ''Ορέστειας''. Μόνο σε αυτό το ύψος μπορούμε να μετρήσουμε την ποταπότητα, μόνο σε ένα τέτοιο πολιτισμικό επίπεδο αποκαλύπτεται το όνειδος. Είναι αδύνατον να καταλάβεις την ποταπότητα αν δεν έχεις κάτι για να μπορέσεις να τη μετρήσεις. Θέλω να πω οτι είναι αδύνατον να μετρήσεις την απίστευτη βλακεία και την κοινοτοπία των λόγων ενός πολιτικού αν δεν την αντιπαραβάλεις με αυτό που είναι το ύψιστο στην πολιτική σκέψη, δηλαδή την ελληνική τραγωδία''.
Οι Tiger Lillies βέβαια παίρνουν θέση στα παραπάνω με το εξαιρετικό ''Palace of St. James''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου