Ό,τι μόνο ο έρωτας μπορεί... Aπό τη θεά Μ.K με αφορμή τον πατέρα-είδωλο Μ.K

  -Δεν μ' ενδιαφέρουν τα λεφτά. Μ' ενδιαφέρει ο έρωτας. Κι ο έρωτας είναι μάχη. Θα δώσω τη μάχη μου ως το τέλος. Αλλά θα σε κερδίσω, είπε η ηλίθια Μαρί Κλοντ στον Φραντς, στην Αβάσταχτη Ελαφρότητα, βέβαια. Κι αυτός απάντησε: Ο έρωτας είναι μάχη; Δεν έχω την παραμικρή διάθεση να πολεμάω...

   Άνοιξε την πόρτα κι έτρεξε στη Σαμπίνα.

   Αν έχω καταλήξει σε ένα ερωτικό συμπέρασμα όλα αυτά τα χρόνια, δεν είναι παρά μόνο αυτό:  Ο έρωτας είναι μάχη για όσους δεν ξέρουν ούτε κατά διάνοια τι μυρωδιά έχει ο έρωτας. Μην ακούτε τους ηλίθιους, κορίτσια. Ονειρεύονται πεδία ερωτικών μαχών σπαρμένα με πτώματα, επειδή ζουν και ερωτεύονται σαν ψοφίμια. Παλεύοντας με τον άλλο, με σκοπό να κερδίσουν  τον άλλο και να αναπτύξουν πάνω του εδαφική κυριότητα. Τέτοιοι λυσσασμένοι και μικροπολιτικατζίδικοι έρωτες, μακριά από μας κι όπου θέλουν να ΄ναι.

   Ό,τι μόνο ο έρωτας μπορεί - παράδειγμα: Ανδρέας Παπανδρέου. Τον βλέπω να τρέχει στην Τήνο, στη Σέριφο και στην Αμοργό και ωρύομαι: Ευλογημένε έρωτα... Του ΄χει δώσει μια πάσα η καψούρα, άλλο πράμα. Ακτινοβολεί ο άνθρωπος. Δεν καταλαβαίνει Χριστό, ούτε από μπαι-πας ούτε από τίποτα. Βγαίνει να ξαναμαζέψει πελατεία για τρία χρόνια αργότερα. Και για να πούμε την αλήθεια, φοράει τώρα πια και κανένα πουκάμισο της προκοπής, κοστουμάκια διαλεγμένα με γούστο. Όχι σαν παλιά που έβγαινε στη Βουλή κανελής από πάνω μέχρι κάτω.

   Ό,τι μόνο ο έρωτας μπορεί - παράδειγμα: Τζούλια Ρόμπερτς. Τι άλλο θα μπορούσε να ήταν αυτό το εξαίσιο θηλυκό, εκτός από παιδί ενός τρελλού έρωτα; Το φωνάζει από μακριά. Όπως ακριβώς και η Ναστάζια Κίνσκι και η Σοφί Μαρσό και η μεγάλη Μπεατρίς Νταλ. Αντίθετα, παιδιά που γεννήθηκαν από συμβατικούς, συμπτυγμένους, υγιεινούς μικροέρωτες ή από συνοικέσια, είναι ο Σαρλ Ανζαβούρ, ο Γούντι Άλλεν, η Ροζάνα Μπαρ και πολλά άφυλα δήθεν ''ωραία'' πλάσματα, με πρώτη και καλύτερη τη Σίμπιλ Σέπαρντ...

   Ό,τι μόνο ο έρωτας μπορεί - παράδειγμα είναι η ενδυμασία: Ο φίλος μου ο Γιάννης Αντωνίου μου έλεγε πως άρχισε να φτιάχνει ρούχα παρατηρώντας τις ερωτευμένες γυναίκες. Ακόμη και η πιο κακόγουστη είχε πάνω της κάτι που αποτελούσε άρση της κακογουστιάς: τη διαθεσιμότητα του σώματός της. Θυμήθηκα την ατάκα του Αλμοδοβάρ: Καμμιά γυναίκα δε φοράει χρυσά κουμπιά στ' αυτιά της, όταν ξέρει πως κάποιος θα της ψιθυρίσει στ' αυτάκι ένα ''σ' αγαπώ, μωρό μου''. Μικρές διαφορές ανάμεσα στην ενδυμασία της ερωτευμένης γυναίκας και της άλλης - πάντα κατά τον Γ.Α.: Η ερωτευμένη δεν ντύνεται για να ξιπάσει τη γειτόνισσα, κατά συνέπεια, αδύνατον να φορέσει απλικαρισμένο κεφάλι αρκουδοτόμαρου πάνω σε μπλούζα. Τα παπούτσια της δεν έχουν φιόγκους ούτε μέτρια τακουνάκια. Είναι ή ίσια ή ψηλοτάκουνα. Αποφεύγει τα χρώματα που ''φωτάνε'' το πρόσωπο και διαλέγει μαύρα ή ολόλευκα ρούχα. Το αισχρό κόκκινο και το φριχτό μπλε είναι ιδανικά για κουρτίνα μπάνιου σε τροχόσπιτο, αλλά καμμιά ερωτευμένη δε τα καταδέχεται. Οι φούστες της είναι πάντα ένα νούμερο στενότερες και κοντές, σαν της Ευδοκίας - τις κομ ιλ φο, άνετες λινές φουστίτσες τις αφήνει για τις άλλες κυρίες. Φοράει μεταξωτά εσώρουχα σε ανδρική γραμμή και πάντα πιτζάμες. Ποτέ νυχτικιά. Οι παντόφλες αποκλείονται διά ροπάλου, όπως επίσης και οι φόρμες γυμναστικής.

   Κατά τα άλλα - και για να παραφράσω μια μεγάλη κουβέντα του Μπουνιουέλ -, ο έρωτας ανάμεσα στα ανθρώπινα πλάσματα θα έστεκε πολύ περισσότερο στο ύψος του - απ' όσο στέκει - αν φωτίζαμε τους λόγους του έρωτά μας και τις μυστικές συνδέσεις ανάμεσα στα δυο μισά..

   Επιμύθιο και δεύτερο συμπέρασμα: Αν είναι κακό να σκοτώνεις τον πλησίον σου δίχως λόγο, είναι χίλιες φορές πιο κακό να ερωτεύεσαι και ν' αγαπάς τον πλησίον σου χωρίς λόγο...

-Μαλβίνα Κάραλη, 1991 περιοδικό ''ΓΥΝΑΙΚΑ''


Noσταλγική αναδρομή στα φυλαγμένα κείμενα της αγαπημένης μου Μαλβίνας. Πόσες φορές τα διάβασα και τα θαύμασα για τη λαμπρότητα και την τεκμηριωμένη πληρότητά τους, αποτέλεσμα βαθιάς καλλιέργειας και πολύπλευρης παιδείας. Πόσες φορές δεν ξενύχτησα με το κείμενό της μπροστά μου μένοντας άφωνος για το πως προσέγγιζε τις ταλαίπωρες ανθρώπινες σχέσεις και μάλιστα των δύο φύλων, παρέα όπως κι εγώ, με τον Μίλαν, τον Μπαρτ, τον Χειμωνά, τον Κλάιστ, τον Μπωντλαίρ,τον Ταρκόφσκι,τον Παπαγιώργη, τον Ρεμπώ, τον Κάφκα, τον Μούζιλ και πόσους άλλους.

-Το κείμενο αυτό είναι επίσης δημοσιευμένο και στο βιβλίο ''Έρωτας και άλλες πολεμικές τέχνες'' Μαλβίνα Κάραλη, εκδ. ΚΑΚΤΟΣ