Όταν η μεταπολεμική Ελλάδα μεγαλουργούσε σπέρνοντας πολιτισμό (!). Μου ήρθε αμέσως στο μυαλό ο Σάκης Παπαδημητρίου όταν ζήτησε τη Ροτόντα να παίξει τζαζ, τότε τις παλιές καλές εποχές και φυσικά το οτι δεν εδάρη αποτελεί θαύμα.
Πως μπορεί λοιπόν η απορία μου για την επικράτηση του Καζαντζίδη να μην τεκμηριώνεται;
Και πως μπορεί να απορούμε γιατί η τζαζ δεν αποτελεί στοιχείο της ελληνικής μουσικής παιδείας; Δε φταίει λοιπόν μόνο το ότι δεν πέρασε η Αναγέννηση από την χώρα. Επικράτησε ο ήχος που πιστεύω πως και διαμόρφωσε όλη τη μεταπολεμική μουσική κουλτούρα της χώρας, (αποκύημα της πολύχρονης οθωμανικής κυριαρχίας) και κατέστρεψε κάθε προοπτική ενός άλλου τρόπου λειτουργίας και σκέψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου