Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

PAF (Paolo Fresu - Antonello Salis - Furio di Castri) trio


Ενα εξαιρετικό σχήμα από τη Σαρδηνία με μεσογειακό feeling που έχει τους (P)aolo Fresu στην τρομπέτα και το φλούγκελχορν, τον (Α)ntonello Salis στο πιάνο και το ακορντεόν και τον (F)urio di Castri στο ακουστικό μπάσσο. 
Τους άκουσα στο Μόναχο το Πάσχα του 2003, ευρισκόμενος σε διακοπές. Στο κλασσικό πιά Unterfahrt, στον αριθμό 42 της Einsteinstrasse θυμάμαι ακόμη την ατμόσφαιρα της βραδιάς. Για τον Πάολο δε χρειάζονται συστάσεις και κουβέντες. Είναι τόσο αισθαντικός , αέρινος και μουσικά καλλιεργημένος, με μια απίστευτα μεγάλη δισκογραφία τόσο σε εύρος μουσικό όσο και σε κυκλοφορίες. Περισσότερα  για τον Πάολο στο www.paolofresu.it. O Ντι Κάστρι, όπως κάθε μπασίστας που σέβεται τον εαυτό του τουλάχιστον, κρατά τη γραμμή και το ύφος του τρίο  όντας σοβαρότατος όπως όλοι οι μπασίστες του κόσμου !!! Οσο για τον Αντονέλλο ήταν μια αποκάλυψη. Το τι έκανε με το ακορντεόν και  το πιάνο δε λέγεται. Αρτιότατος μουσικά και τεχνικά, είχε στην κυριολεξία ''αφηνιάσει''. Οταν δε έστιψε την ιδρωμένη πετσέτα που είχε στο λαιμό κάνοντάς την έναν συμπαγή κύλινδρο και άρχισε να παίζει μ' αυτόν απευθείας στις χορδές του πιάνου (με ουρά) έγινε χαμός. Ο Φρέσου περιττό να τονίσω, γελούσε συνεχώς με τα καμώματα του Σάλις.
Διατηρώ μια δισκογραφία του Paolo Fresu περίπου 20 δίσκων, με δύο τρείς από αυτούς να τους έχει αγοράσει η σύζυγός μου από την Κατάνια (βράδυ και από την πιό κακόφημη συνοικία της παρ' όλες τις συστάσεις των φίλων της να μην το κάνει) όπου είχε πάει εκπαιδευτική εκδρομή το Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς. Tον Paolo Fresu πρωτογνώρισα μουσικά από το Sonos e' Memoria του Gianfranco Cabiddu  και την ACT music, ένα εκπληκτικό μουσικό ταξίδι στη Σαρδηνία ηχογραφημένο στο Θέατρο Communnale του Κάλιαρι και το θέατρο του Sassari το 1996. Περισσότερα για τον εν λόγω  υπέροχο δίσκο θα  αναφέρω σε άλλη ανάρτησή μου.

Υ.Γ Στο τζαζ κλαμπ αυτό σερβίρονταν φαγητό καθ' όλη τη διάρκεια της βραδιάς παρακαλώ και μάλιστα κάτω κυριολεκτικά από τη μύτη των μουσικών. Το λέω αυτό γιατί στην ''προχωρημένη'' πατρίδα μας μετά τις 9 μ.μ πάρα πολλά cafe  και κλάμπ (της επαρχίας !!!) δεν σερβίρουν καφέ  (!) λέγοντας πως έκλεισε η μηχανή του εσπρέσσο. Επαρχιωτισμός του ''μικρού πλαισίου'' που θάλεγε και ο ''πατερούλης'' μου ο Μίλαν.

1 σχόλιο:

Waterfallman είπε...

Ο Paolo Fresu είναι καταπληκτικός εδώ, υπέροχες νότες. Όμως το ακορντεόνμ μου καταστρέφει πραγματικά την αίσθηση! ζ