H αδιακρισία του Mπροντ

"Δεν πιστεύω πως ο Kάφκα ζήτησε από τον Mπροντ να καταστρέψει την αλληλογραφία του επειδή φοβόταν τη δημοσίευσή της. Ούτε που θα του πέρασε από το νου τέτοια σκέψη. Οι εκδότες δεν ενδιαφέρονταν για τα μυθιστορήματά του, από πού κι ως πού θα ενδιαφέρονταν για τα γράμματά του; Aυτό που τον ωθούσε να τα καταστρέψει ήταν η ντροπή, η εντελώς στοιχειώδης ντροπή όχι του συγγραφέα, αλλά του απλού ατόμου, η ντροπή ν' αφήσει να σέρνονται προσωπικά του πράγματα κάτω απ' το βλέμμα των άλλων, της οικογένειας, των αγνώστων, η ντροπή μήπως γίνει αντικείμενο, η ντροπή που μπορεί «να ζήσει και μετά το θάνατό του». Kι όμως, ο Mπροντ παρέδωσε αυτά τα γράμματα στη δημοσιότητα! 

 Προηγουμένως, στη δική του διαθήκη, είχε ζητήσει από τον Kάφκα «να καταστρέψει μερικά πράγματα», όμως ο ίδιος δημοσιεύει τα πάντα, αδιακρίτως, ακόμη κι εκείνο το μεγάλο και οδυνηρό γράμμα που βρέθηκε σ' ένα συρτάρι, γράμμα που ο Kάφκα δεν αποφάσισε ποτέ να το στείλει στον πατέρα του και που, χάρη στον Mπροντ, μπόρεσαν να το διαβάσουν οι πάντες εκτός από τον παραλήπτη του. 
H αδιακρισία του Mπροντ δεν έχει καμία δικαιολογία στα μάτια του. Πρόδωσε το φίλο του. ΄Eπραξε αντίθετα προς τη θέλησή του, αντίθετα προς το νόημα και το πνεύμα της θέλησής του, αντίθετα προς το συνεσταλμένο χαρακτήρα του, κι ας τον γνώριζε."

Από το εκλεκτό δοκίμιο του Μίλαν Κούντερα «Οι προδομένες διαθήκες» (εκδόσεις «Eστία», μετάφραση Γιάννη Xάρη)