Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Πέταξα και τα Nordost ...

Όταν πήγα να αγοράσω πριν μερικά χρόνια το ηχοσύνολό μου από το Orpheus Audio,που αποτελούσε και το παιδικό μου απωθημένο, πήρα μαζί μου το σιντί με τη  συγκεκριμένη εκτέλεση και το συγκεκριμένο σαξοφωνίστα, για να τεστάρω το άκουσμα στο συνδυασμό που θα αποφάσιζα να αποκτήσω.Ο λόγος ήταν πως ήθελα να ακούσω τις ανάσες του Μπεν στο τενόρο και συρσίματα του Ρέυ πάνω στο κοντραμπάσσο του. 
Το γιατί όμως το συγκεκριμένο και όχι κάποιο άλλο από τα χιλιάδες της συλλογής μου, ακόμη δε μπορώ να το εξηγήσω.





Πάντως όταν ξεχύθηκαν οι ανάσες του Μπεν από τα ANTAL ύστερα από τον υβριδικό 32κιλο VINCENT και το MICROMEGA CD-player αντιλήφθηκα πως εάν ο ήχος δεν αναπαράγεται έτσι όπως τον κατέγραψαν οι μουσικοί, δεν μπορεί κανείς μα κανείς να πιστεύει πως ακούει κάτι που να αξίζει τον κόπο. Καμμία παραμόρφωση ακόμη και όταν η ένταση χτυπούσε κόκκινο, απίστευτος ήχος, όλα τα μπάσσα καθαρά χωρίς μπουμάρισμα, μ α γ ε ί α ....

Κι έτσι λοιπόν ξανάκουσα όλη μου τη δισκοθήκη από την αρχή, γευόμενος όλη τη γκάμα των ήχων μιας ηχογράφησης. Και από τότε μπορώ να πω πως είμαι στο θέμα αυτό απόλυτα ευτυχισμένος. 
Α! ξέχασα: Πέταξα και τα Nordost καλώδια (και ιντερκονέκτ παρακαλώ)  και τα αντικατέστησα με τετραπλά Symphonic Line που μου έφερε ο καλός φίλος Άγγελος Κ. από τη Γερμανία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: