Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2008

Επιλογή ποδηλάτου δρόμου

Bασίλης Pοζάκης mbike

Επιλογή ποδηλάτου δρόμου

Η σωστή επιλογή του ποδηλάτου δρόμου είναι αποφασιστικός παράγοντας για να μπορέσει κάποιος αργότερα να «χαρεί» το νέο του απόκτημα. Υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια με βάση τα οποία θα πρέπει να επιλέξετε υλικό πλαισίου, μέγεθος αλλά και περιφερειακά ώστε να μη βρεθείτε ποτέ στη δυσάρεστη θέση να μετανιώσετε για την αρχική και ίσως βιαστική επιλογή σας.

Tα ποδήλατα δρόμου προορίζονται για γρήγορη κίνηση σε άσφαλτο. Χαρακτηριστικό τους είναι, η ακρίβεια κινήσεων από μικροχειρισμούς του αναβάτη και η νευρικότητα στην απόκριση σε σχέση με τα ποδήλατα βουνού που είναι πιο «αδρά» στη συμπεριφορά τους. Οι μεγάλες ταχύτητες απαιτούν αεροδυναμική στάση του αναβάτη που είναι επόμενο ότι θα είναι άβολη. Όσο πιο σωστή επιλογή έχει γίνει στο σκελετό και αυτός ταιριάζει απόλυτα στο σωματικό σας μέγεθος, τόσο πιο «υγιεινά» θα προπονείστε και θα προσαρμοστείτε σε αυτό. Τα κριτήρια είναι το ύψος του κάθετου και το μήκος του οριζόντιου σωλήνα. Τι πρέπει να γνωρίζετε προτού επιλέξετε μέγεθος σκελετού.

1) Να βρείτε το ύψος του καβάλου. Σταθείτε με την πλάτη στον τοίχο και σημειώστε το ανώτατο σημείο που φτάνει ο καβάλος σας. Κατόπιν μετρήστε από το πάτωμα την απόσταση αυτή.

2) Υπολογίστε με βάση τη φόρμουλα: Ύψος καβάλου σε εκατοστά x 0,66 και προσθέστε 2 εκατοστά (για την απόσταση μέχρι το πάνω μέρος της μούγας) στο αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα είναι το ιδανικό, για σας, ύψος σκελετού που μετριέται από το κέντρο της μεσαίας τριβής μέχρι το πάνω μέρος του κάθετου σωλήνα. Η πρακτική μέθοδος μέτρησης στο κατάστημα είναι, να ακουμπά η φτέρνα με τεντωμένο πόδι, το πετάλι στο κατώτατο σημείο του, χωρίς να ξεφεύγει η λεκάνη στα πλάγια.

Στη συνέχεια βάλτε τον πήχη σας παράλληλα με τον οριζόντιο σωλήνα. Το άκρο των δακτύλων πρέπει μόλις να ακουμπάει το λαιμό, αν όχι, είναι ο σκελετός μεγάλος για σας. Επιλέξτε σε αυτή τη περίπτωση ένα σκελετό με κοντύτερο οριζόντιο σωλήνα. Θα πρέπει όμως όταν κάθεστε στην αεροδυναμική θέση, να υπάρχει περιθώριο μεταξύ αγκώνα και γόνατος και μην το ξεχνάτε αυτό γιατί όταν ποδηλατείτε θα «βρίσκουν» μεταξύ τους. Το είδος του πλαισίου που θα αγοράσετε εξαρτάται από πόσα χρήματα θέλετε να διαθέσετε. Το κόστος καθορίζεται από το υλικό που είναι κατασκευασμένο και επεξεργασμένο το πλαίσιο αλλά και των περιφερειακών εξαρτημάτων που το «ντύνουν».

Αν θα επιλέξετε τη φινέτσα (Campagnollo) ή την ακρίβεια (Shimano) είναι θέμα γούστου και στυλ, καθώς τεχνικά και οικονομικά δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Οι τεχνοκράτες κατά κύριο λόγο αποφασίζουν για τους Ιάπωνες οι δε «αισθηματικοί» και λάτρεις τις ευρωπαϊκής κουλτούρας μάλλον για τους Ιταλούς. Ένα μικρό προβάδισμα σε θέματα άνεσης, αλλαγής ταχυτήτων έχει η Shimano. Και οι δυο εταιρίες έχουν να προσφέρουν πολύ καλά εξαρτήματα για όλες τις κατηγορίες, από αρχάριο μέχρι και επαγγελματία αθλητή (βλέπε πίνακα). Ανάλογα με τη χρήση που σκοπεύετε να κάνετε, υπάρχει και η αντίστοιχη κατηγορία εξαρτημάτων και φυσικά αντίστοιχες είναι και οι τιμές.

B. Ρυθμίσεις στο ποδήλατο δρόμου

Η «τελική πινελιά» μετά τη σωστή επιλογή σκελετού

Επιλέγοντας τις στάνταρ επιπλέον ρυθμίσεις , μπορεί κανείς να ανεχθεί κάποιες αποκλίσεις με βάση προσωπικά του δεδομένα, όπως κάποιο τραυματισμό ή σωματότυπο. Η θέση στο ποδήλατο δρόμου είναι αρκετά πιο σύνθετη από αυτή στο ποδήλατο βουνού. Κατά καιρούς έχει απασχολήσει επιστήμες όπως η μηχανική, προπονητική, βιομηχανική και εργοφυσιολογία. Όπως ο δρομέας έχει το προσωπικό του στυλ, γιατί να μην έχει και ο ποδηλάτης το δικό του στυλ στο πεταλάρισμα; Αυτό όμως δεν θα πρέπει να ξεφεύγει από τη βασική τεχνική και τη σωστή θέση πάνω στο ποδήλατο, μικρές αποκλίσεις μπορεί να υπάρξουν, αρκεί να μην επηρεάζουν την εργονομία των κινήσεων. Εφόσον έχει γίνει σωστή επιλογή στο μέγεθος του σκελετού , οι ρυθμίσεις αφορούν:

Το ύψος της σέλας

Το ύψος της σέλας ρυθμίζεται έτσι ώστε, να ακουμπά η φτέρνα με τεντωμένο πόδι, το πετάλι στο κατώτερό του σημείο, χωρίς να ξεφεύγει η λεκάνη στα πλάγια. Αποκλίσεις:

Tη σέλα τοποθετούν λίγο ψηλότερα:

1. Ποδηλάτες με προβλήματα στα γόνατα, έτσι ώστε να μη λυγίζουν πολύ το γόνατο κατά το πεταλάρισμα.

2. Ποδηλάτες με χαμηλές συχνότητες πεταλαρίσματος. Με την επιπλέον έκταση της άρθρωσης του γόνατος υπάρχει καλύτερη εφαρμογή δύναμης.

3. Ποδηλάτες που τείνουν να ξεφεύγει η λεκάνη τους στα πλάγια. Προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να βάλουν περισσότερη δύναμη στο πεντάλ, κάτι που μακρόχρονα οδηγεί σε κόπωση και γρήγορη συσσώρευση γαλακτικού οξέως στους μύες, λόγω της υπερβολικής τους ενεργοποίησης.

Το ύψος της σέλας τοποθετούν ελαφρά χαμηλότερα:

1. Ποδηλάτες με υψηλή συχνότητα πεταλαρίσματος, γιατί ένα πόδι που βρίσκεται σε υπερέκταση εμποδίζει τη ροή της κίνησης.

Tην απόσταση σέλας - τιμονιού

Η σέλα πρέπει να είναι έτσι ρυθμισμένη, ώστε ένα νήμα της στάθμης, που ξεκινά από το έξω μέρος του γόνατος, εφαπτόμενο στην επιγονατίδα, να περνά ακριβώς από το κέντρο του πεντάλ. Ένας άλλος τρόπος προσδιορισμού θέσης, είναι η τοποθέτηση της σέλας ώστε αν βάλουμε το νήμα της στάθμης στη μύτη της, να περνά πίσω από τη μεσαία τριβή σε απόσταση ίση με το 1/10 του ύψους του πλαισίου. Αποκλίσεις:

Τη σέλα τοποθετούν λίγο πιο πίσω:

1. Ποδηλάτες με μακρύς μηρούς. Όταν κάθονται στη σέλα, βγαίνουν τα γόνατα τους πιο μπροστά από τα πεντάλ, μειώνοντας τη δυνατότητα εφαρμογής δύναμης.

2. Ποδηλάτες που οδηγούν με βαριά πατήματα, όπου μπορούν να πατούν πιο δυνατά μπροστά / κάτω από το να τραβούν πίσω / επάνω.

3. Ψηλοί ποδηλάτες σε μικρό σκελετό ποδηλάτου, που αναγκάζονται να «διπλώσουν».

Τη σέλα τοποθετούν λίγο πιο μπροστά:

1. Ποδηλάτες με υψηλή συχνότητα πεταλαρίσματος, που δε θέλουν να χαλάσει η ροή της κίνησης, από την πλήρη έκταση.

2. Όσοι ποδηλατούν «τουριστικά» ή για μετακίνηση και έχουν πολύ ψηλά το τιμόνι, για να μοιράσουν το βάρος και στους δύο τροχούς.

Την κλίση της σέλας

Η σέλα πρέπει να είναι σε πλήρη παραλληλία με το έδαφος.

Τη σέλα τοποθετούν με ελαφρά κλίση προς τα κάτω:

1. Ποδηλάτες με χαμηλά κατεβασμένο τιμόνι. Η λεκάνη μπορεί έτσι να κλίνει λίγο προς τα κάτω και να εμποδίζει το συνεχές χτύπημα των μηρών στο στήθος.

2. Ποδηλάτες, τους οποίους ενοχλεί η συνεχής πίεση, μεταφέροντας το βάρος περισσότερο στα οστά της λεκάνης.

Τη σέλα τοποθετούν με ελαφρά κλίση προς τα πάνω:

1.Ποδηλάτες που έχουν πόνους στα οστά της λεκάνης και μεταβιβάζουν το βάρος πιο μπροστά.

Τη σταθερή απόσταση σέλας - τιμονιού

Η κανονική απόσταση είναι ένα μήκος πήχη, δηλαδή ο αγκώνας ακουμπά τη μύτη της σέλας και τα δάκτυλα στο λαιμό. Αποκλίσεις:

1. Ποδηλάτες αγώνων επιτρέπεται να έχουν μεταξύ δακτύλων και λαιμού ένα κενό 5-10 εκατοστών. Η στάση τους είναι «χαμηλότερη»και αεροδυναμική.

2. Ποδηλάτες με πόνους στη μέση μικραίνουν την απόσταση, για να κάθονται πιο όρθιοι.

Το ύψος του τιμονιού

Το τιμόνι πρέπει να βρίσκεται ελάχιστα κάτω από το ύψος της σέλας. Αποκλίσεις:

1. Οι αθλητές κατεβάζουν το τιμόνι μέχρι και 10 εκατοστά για να επιτύχουν αεροδυναμική στάση και να έχουν καλύτερη εργονομία κατά το ορθοπέταλο. Χρειάζεται όμως προσοχή όταν κάποιος έχει καιρό να ποδηλατήσει ή αν είναι αρχάριος πρέπει να προσαρμοστεί κατεβάζοντας το τιμόνι σταδιακά. Αλλιώς θα οδηγεί με τεντωμένα χέρια και δε θα έχει καλή αίσθηση στο οδήγημα. Όλοι οι κραδασμοί πηγαίνουν στην κλείδα και το κεφάλι.

2. Ποδηλάτες με πόνους στη μέση ανεβάζουν το τιμόνι πιο ψηλά, για να μην καμπουριάζουν τόσο πολύ.

Τα άκρα του τιμονιού

Γενικά τοποθετείται το τιμόνι έτσι, ώστε τα άκρα του να είναι παράλληλα με το έδαφος. Αποκλίσεις: Μόνο οι αθλητές τα κατεβάζουν λίγο προς τα χαμηλά για να έχουν μια πιο εργονομική λαβή. Αυτοί που κάνουν απλά βόλτα τα ανεβάζουν για να έχουν καλύτερη λαβή πιάνοντας τα φρένα.

Τη θέση του ποδιού στο πεντάλ

Ιδανικό είναι όταν το πόδι έρχεται παράλληλα με το βραχίονα... εδώ όμως θα πρέπει να παρατηρήσει κανείς πως περπατά. Αν περπατά με τις μύτες των δακτύλων να στρέφονται προς τα έξω, θα πρέπει να πατά και στο πεντάλ με τον ιδιο τρόπο, διαφορετικά θα καταστρέψει τα γόνατα και τους συνδέσμους του.

Τη θέση του πέλματος πάνω στο πεντάλ

Γενικά το μετατάρσιο πρέπει να είναι πάνω από τον άξονα του πεντάλ.. Αποκλίσεις:

1. Ποδηλάτες με δυνατούς γαστροκνήμιους όπως οι τριαθλητές ή παλιοί δρομείς τοποθετούν το πέλμα λίγο πιο πίσω από τον άξονα του πεντάλ.

2. Ποδηλάτες που έχουν σκελετό με λίγο περιθώριο, ώστε να μην βρίσκει η μύτη του παπουτσιού στο μπροστινό λάστιχο, επίσης τοποθετούν το πέλμα λίγο πιο πίσω από τον άξονα του πεντάλ.

3. Όσοι έχουν προβλήματα στους αχίλλειους τένοντες, τους προφυλάσσουν πατώντας πιο μπροστά.

Το μήκος του βραχίονα

Ιδανικό είναι όταν οι βραχίονες αποτελούν το 1/10 του σωματικού ύψους. Ποδηλάτες με ύψος 165-180 οδηγούν γενικά με βραχίονες 170εκ. Πιο κοντοί χρειάζονται πιο κοντούς, αντίθετα οι πιο ψηλοί μακρίτερους.

Οι μεγάλες ταχύτητες απαιτούν αεροδυναμική στάση του αναβάτη που είναι επόμενο ότι θα είναι άβολη. H σωστή επιλογή ποδηλάτου θα εξασφαλίσει τη γρήγορη προσαρμογή και την αποδοτική προπόνηση

2 σχόλια:

cafeine είπε...

πολύ ενδιαφέρον το άρθρο και κατατοπιστική η ανάλυση. Βρήκα μια πολύ καλή θέση ακολουθώντας τις οδηγίες.

Αν θέλεις, θα ταν ενδιαφέρον να υπάρχει και στα κεντρικά ποδηλατικά φόρουμ, www.cyclist.gr www.podilates.gr.

δημήτριος παν. μεντεσίδης είπε...

Εάν θέλεις αγαπητέ cafeine μπορείς να αναρτήσεις ό,τι θέλεις και όπου θέλεις. Οπως βλέπεις και εγώ πήρα το κείμενο από το mbike. Xαίρομαι για το οτι βρήκες καλή θέση. Παίζουν πολλοί παράγοντες ρόλο πάντως, από την προσωπική στάση μέχρι το πως νοιώθεις και από το υλικό που πλαισίου μέχρι και το είδος της σέλλας. Ολα επηρεάζουν την τελική αίσθηση. Γενικά όμως αυτά ισχύουν.