Theodore "Fats" Navarro (1923 – 1950)

"Ο άντρας που  τον έλεγαν Φατς Ναβάρο, γεννήθηκε στο Κή Γουέστ της Φλόριντα το 1923.Ήταν ένας από  τους καλύτερους παίχτες τρομπέτας στον κόσμο. Το αγόρι μου τον συνάντησε για πρώτη φορά το 1947, μια κρύα νύχτα του  χειμώνα στον Κεντρικό Σταθμό της Νέας Υόρκης. Η μπάντα του Λάιονελ Χάμπτον μόλις είχε κατέβει από το τραίνο, όταν ο Μπένυ Μπαίηλυ τους αποχαιρέτησε χαρούμενα και έφυγε: αποφάσισε να πάει στο Παρίσι. Οι μουσικοί στεκόταν κάτω από το μεγάλο ρολόι και περίμεναν τον αντικαταστάτη του. Τους πλησίασε ένας ψηλός, παχύς άντρας με μια θήκη τρομπέτας στο χέρι και ρώτησε με μια ψιλή τσιριχτή φωνούλα " Εσείς είστε η ορχήστρα του Χάμπτον;" Ο Μπριτ Γουίτμαν τους σύστησε τον Φατς Ναβάρο.

Ο Τσαρλς αισθανόταν αμηχανία. Οι μάγκες φώναζαν και γελούσαν δυνατά κι έβριζαν, τους άκουγε όλος ο κόσμος, γυναίκες και παιδιά. Πήραν λεωφορείο μέχρι την πλατεία των Τάιμς κι  από κει το μετρό για το Σταθμό της Πενσυλβάνια, απ΄όπου θα ξεκινούσαν για την Ουάσιγκτον.

.......

Την επόμενη μέρα έκαναν πρόβα στο Θέατρο Παλάς της Ουάσιγκτον. Στις τρομπέτες ήταν ο Γουέντελ Κάλυ, ο Ντιούκ Γκάρετ, ο Γουώλτερ Γουίλιαμς και ο μουσικός που έπαιζε τις πολύ ψηλές νότες, ο επιλεγόμενος "Σφυρίχτρας". Ο Ναβάρο καθόταν ήσυχα-ήσυχα σε μια γωνιά και περίμενε τη σειρά του για να παίξει το σόλο του. Όταν ο Χαμπ του έδωσε το σύνθημα ο Φατς σηκώθηκε κι έπαιξε, έπαιξε! έπαιξε! έπαιξε! έπαιξε! Ένας άλλος μουσικός που κόντευε να σκάσει από τη ζήλια του για τούτο το καινούργιο αστέρι, ψιθύρισε: "Σκατά, αυτός ο μαλάκας δεν μπορεί ούτε τις νότες να διαβάσει!" Ο Φατς γέλασε, του άρπαξε την παρτιτούρα από το χέρι και είπε, "Και τι σκατά έχει να διαβάσεις εδώ;" Και για όλο το υπόλοιπο απόγεμα έπαιζε διαβάζοντας άψογα τις νότες."

Από το βιβλίο "Χειρότερα κι από σκυλιά" του Τσαρλς Μίγκους από τις εκδόσεις Εξάντας, 1981. (τίτλος πρωτοτύπου: Charles Mingus : Beneath the underdog).

Εδώ τoν απολαμβάνουμε στην κυριολεξία στο "The Things We Did Last Summer",μια ηχογράφηση που έγινε τον Φλεβάρη του 1949 στη Νέα Υόρκη με τον ίδιο το Fats Navarro στην τρομπέτα, τον Hank Jones στο πιάνο, τον Ray Brown στο κοντραμπάσσο και τον Shelly Manne στα τύμπανα.