Οι νότες κι αν έχουν ψυχή

Πόσες εκτελέσεις δεν έχει υποστεί από τον Βασιλιά το ''Τhe Thrill is Gone''. Ατέλειωτες. Σε καμμιά όμως, μα σε καμμιά ,οι νότες της Gibson του δεν ξεχύνονται στον αέρα όπως σε αυτήν εδώ, στο φεστιβάλ του Μοντρέ το 1993. 

Γεμάτες, πλούσιες, ακριβείς, ποτισμένες με την εμπειρία δεκαετιών, με την ψυχή της απελπισμένης πορείας εκατομμυρίων αφρικανών που αναζήτησαν το αμερικάνικο όνειρο. Πάθος συγκρατημένο, λυγμός, παράπονο, όλα μαζί πάνω σε χιλιάδες νότες στη σειρά.

Τον B.B.King τον 'έφερε' στην Ελλάδα, η Lavrys, μια εταιρία οργάνωσης καλλιτεχνικών, μουσικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων , στην οποία εργαζόταν τότε η αδερφή της γυναίκας μου. Η οποία και ήταν η υπεύθυνη του ''Βασιλιά'' για όλη τη διάρκεια της παρουσίας του στην Ελλάδα. 

-'' Ένα υπέροχο και ευγενέστατο γεροντάκι'', είναι μας έλεγε. Δεν καπνίζει, ούτε πίνει και είναι και χορτοφάγος. 
-Μα τότε της έλεγα:  'πως μπορεί να τραγουδά και να παίζει έτσι τα μπλουζ' !

Η δική μου εμπειρία από την επίσκεψή του που ήταν μέρος της παγκόσμιας περιοδείας του με τον τίτλο ''KING OF THE BLUES WORLDWIDE'' ήταν ένα μπουφάν του, υπογεγραμμένο από τον ίδιο, το οποίο και μου χάρισε.

Ακούστε όλες τις νότες της Lucille του, μία-μία.Είναι τόσο σπάνιο το να τις νοιώθει κάποιος τόσο δυνατές και ψυχωμένες, σα να πετάγονται μέσα από την καρδιά μιας ολόκληρης φυλής που ήταν δεκαετίες στο περιθώριο της προτεσταντικής υπερατλαντικής υπερδύναμης. Το έχω ξανανιώσει μόνο μία άλλη φορά στο ''Spiritual'' του Κολτρέην σε μια εμφάνιση στο Village Vanguard. Ποτέ άλλοτε,εγώ τουλάχιστον.