Στις αρχές του 18ου αιώνα, ο Τζόναθαν Σουίφτ περιέγραψε την αποικιοκρατική περιπέτεια στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου του ''Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ'':
''Οι πειρατές βγαίνουν στη στεριά για να κλέψουν και να λεηλατήσουν. Συναντούν άκακους ανθρώπους, οι οποίοι τους υποδέχονται φιλικά. Βαφτίζουν τη χώρα με νέο όνομα και την κυριεύουν στο όνομα του βασιλιά τους. Αφήνουν γραπτή μαρτυρία του γεγονότος πάνω σε ένα σάπιο ξύλο ή μια πέτρα.
Έτσι αρχίζει η νέα κυριαρχία, με την άδεια του Θεού. Οι γηγενείς διώχνονται ή αποδεκατίζονται. Οι πρίγκηπες βασανίζονται για να ομολογήσουν που βρίσκεται το χρυσάφι. Δίνεται η άδεια για απάνθρωπες και αμαρτωλές πράξεις λαγνείας. Η γη μυρίζει αίμα. Αυτή η απεχθής ομάδα των χασάπηδων που προορίζεται για παρόμοια θεοσεβή αποστολή αποτελεί τη σύγχρονη αποικία που έχει σταλθεί για να εκχριστιανίσει και να εκπολιτίσει ένα βάρβαρο λαό ειδωλολατρών.''
από το ''ESPEJOS'' του Eduardo Galeano (c.2008).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου